Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2008

Η …ηλικία της Γης ή πώς ...συμπυκνώνεται ο χρόνος


Τί θα λέγατε να συ­μπυ­κνώ­σου­με το χρόνο; Αδιανόητο; Και όμως εικονικά πραγματικό. Το α­σύλ­λη­πτο χρο­νι­κό διά­στη­μα των 4,6 δις χρόνια που αντιστοιχεί στην ηλικία της Γης, μπορεί να συμπυκνωθεί σε μια πιο α­πλή και κα­τα­νο­η­τή έν­νοια. Μπο­ρού­με να πα­ρο­μοιά­σου­με τη Γη με έ­ναν “ΑΝΘΡΩΠΟη­λι­κί­ας 46 χρο­νών. Δείτε τί συνέβη σ' αυτόν τον "άνθρωπο" και τί μπόρεσε να πετύχει! μέχρι την ηλικία των 42 χρονών.

Τί­πο­τα δεν εί­ναι γνω­στό για τα 7 πρώ­τα χρό­νια ζω­ής αυ­τού του “αν­θρώ­που” και για τα υ­πό­λοι­πα 35 χρό­νια υ­πάρ­χουν μό­νο σκόρ­πιες πλη­ρο­φο­ρί­ες. Για­τί, η ζω­ή ό­πως την ξέ­ρου­με, εμ­φα­νί­στη­κε στη Γη στην η­λι­κί­α των 42 χρό­νων της.

Οι δει­νό­σαυ­ροι και τα με­γά­λα ερ­πε­τά εμ­φα­νί­στη­καν πριν 1 χρό­νο, ό­ταν ο πλα­νή­της ή­ταν 45 χρό­νων. Τα θη­λα­στι­κά μό­λις πριν α­πό 8 μή­νες. Στα μέ­σα της προ­η­γού­με­νης ε­βδο­μά­δας, οι αν­θρω­πο­ει­δείς πί­θη­κοι “ε­ξε­λί­χθη­καν” σε πι­θη­κο­ει­δείς αν­θρώ­πους και, μέ­σα στο Σαβ­βα­το­κύρια­κο που μας πέ­ρα­σε, η τε­λευ­ταί­α πε­ρί­ο­δος των πα­γε­τώ­νων τύ­λι­ξε τη Γη.

Ε­μείς οι άν­θρω­ποι, με τη ση­με­ρι­νή μας μορ­φή, υ­πάρ­χου­με ε­δώ και 4 ώ­ρες, μό­νο! Πριν α­πό 1 ώ­ρα α­να­κα­λύ­ψα­με τη γε­ωρ­γί­α. Η βιο­μη­χα­νι­κή α­νά­πτυ­ξη άρ­χι­σε μό­λις πριν α­πό 1 λε­πτό. Και αυ­τό τον πα­ρά­δει­σο που λέ­γε­ται Γη, μέ­σα στα 60 δευ­τε­ρό­λε­πτα που μό­λις πέ­ρα­σαν, τον με­τα­τρέ­ψα­με σε μια χω­μα­τε­ρή! Προ­κα­λέ­σα­με την ε­ξα­φά­νι­ση πολ­λών ε­κα­το­ντά­δων φυ­τών και ζώ­ων και λε­η­λα­τή­σα­με τον πλα­νή­τη α­να­ζη­τώ­ντας καύ­σι­μες ύ­λες.


Τώ­ρα στε­κό­μα­στε σαν υ­περ­φυ­σι­κά μω­ρά, ι­κα­νο­ποι­η­μέ­νοι με αυ­τή την ι­λιγ­γιώ­δη “πρό­ο­δό” μας, στα πρό­θυ­ρα της ύ­στα­της μα­ζι­κής ε­ξό­ντω­σης, της ο­λο­κλη­ρω­τι­κής κα­τα­στρο­φής αυ­τής της ό­α­σης ζω­ής στο Η­λια­κό μας σύ­στη­μα. Ε­πι­τέ­λους ας ξυ­πνή­σου­με α­πό το λή­θαρ­γο, πριν εί­ναι αρ­γά!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...