Κυριακή 3 Φεβρουαρίου 2008

Μνήμες Κερύνειας, της γενέθλιας πόλης


Θέλω να σας μιλήσω για την Κερύνεια, τη γενέθλια πόλη. Την πόλη των πρώτων δεκαεννιά μου χρόνων. Την πόλη που δεν πρόλαβα να γνωρίσω, να μυρίσω, να γευθώ… Διότι την εγκατέλειψα νωρίς. Δεν έφταιγα. Αναγκάστηκα. Με ανάγκασαν όταν …ήρθαν στην πόλη οι οχτροί. Όταν, σκαρφαλώνοντας τον Πενταδάκτυλο για να γείρω στην …άλλη πλευρά, έριξα μια ματιά πίσω μου και ατένισα το βλέμμα μου προς αυτήν, δε θυμάμαι τι σκέφτηκα. Δε θυμάμαι αν σκέφτηκα καν. Και τώρα μου το θύμισε η JF με τις αναμνήσεις τις. Γιατί δεν ήξερα φεύγοντας προς την ..άλλη πλευρά, ότι θ’ άφηνα πίσω μου ανθρώπους δικούς μου, εγκλωβισμένους ανάμεσα σ’ οχτρούς.
Είμαι σίγουρος ότι πολλοί από σας δεν γνωρίσατε τι συνέβη στην Κερύνεια το καλοκαίρι του ’74, παρά μόνον …αραιά γράμματα. Διαβάστε λοιπόν τις Μέρες Κερύνειας ’74-75 και ίσως διαφωτιστείτε.
Εγώ, θάθελα να αφιερώσω αυτό το τραγούδι σε φίλους μου –των πρώτων δεκαεννιά μου χρόνων- αγαπητούς που …έμειναν εκεί, μια για πάντα.

1 σχόλιο:

jf είπε...

Σ' ευχαριστώ...

Όμορφο το τραγούδι και οι στίχοι του, ωραία και η εικόνα...

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...