Τρίτη 29 Απριλίου 2008

Ευχές για ...πέρασμα σε νέα ζωή

Επανήλθα σώος, υγιής και στα ...κιλά μου. Εξάλλου,
1) δεν πήγα μακριά -41 χλμ από τον τόπο κατοικίας,
2) είχα φροντίσει να πάρω και ζεστά ρούχα -λόγω άστατου καιρού,
3) δεν έφαγα και πολύ -εξάλλου δεν μ' αρέσουν τα κρεατικά, μαγειρίτσες, κοκορέτσια.

Διατελώ, εισέτι, σε ρυθμούς ...διακαινησίμου (καινός=καινούριος, νέος άρα πέρασμα σε μια νέα ζωή), τουτέστιν διακοπών, καθότι το επάγγελμα το επιλέγουμε δεν μας επιλέγει! Κάνω μερική ...αποτοξίνωση -διαδικτυακή φυσικά- γι αυτό και δεν υπήρξε ακόμη νέα ανάρτηση. Αντ' αυτής θα σας παραπέμψω σ' ένα άλλο ιστολόγιο (ΕΔΩ) στο οποίο υπάρχει σχετική ανάρτηση για τη Λαμπρή -το Πάσχα- όπως τη γιορτάζαμε στη γενέθλια πόλη, την Κερύνεια.
Θα διαβάσετε κάποια από τα έθιμα του τόπου μου και σας καλώ να μη μπείτε στο κόπο των ...συγκρίσεων. 'Αλλες εποχές, άλλοι άνθρωποι, άλλα μέσα. Εμείς, οι κερυνειώτες, ζούμε με την ελπίδα πως κάποτε θα τα ...ξαναζήσουμε ζωντανά στην Κερύνεια. Ουτοπία; 'Ισως. Αλλά ποιός μπορεί να μας στερήσει αυτό το όνειρο, αυτή την ελπίδα; Κανείς. Γιατί είμαστε ακόμα ζωντανοί και άρα ονειρευόμαστε και άρα ελπίζουμε. Γιατί, ποτέ δεν ξέρεις αν αυτά που έζησες είναι τα χειρότερα. Από μια άποψη θάλεγα πως αυτό είναι το καλύτερο. Γιατί αυτό που κρατάει τον άνθρωπο στη ζωή είναι η ελπίδα. Κι αυτό που συντηρεί την ελπίδα είναι η άγνοια. Μπορεί να ακούγεται μοιρολατρικό, αλλά είναι αλήθεια. Ποτέ δεν ξέρουμε τι χαρές και τι λύπες μας προσμένουν στο μέλλον. Ξέρουμε ότι θα έρθουν αλλά δε ξέρουμε ούτε πότε, ούτε ποιες μα ούτε πόσο μεγάλες θα είναι. Αυτή η άγνοια συντηρεί την προσμονή, συντηρεί την ελπίδα κι αυτή με τη σειρά της συντηρεί τον ίδιο τον άνθρωπο.

Καλή ανάγνωση, λοιπόν.

Υ.Γ. Ένας φίλος, συμμαθητής από τα παλιά -πώς να σε ξεχάσω Κερύνεια αγαπημένη- μου έστειλε το παρακάτω μήνυμα-ευχή:
Ανέστη Χριστός και ζωή πολιτεύεται. Αυτή η όντως ζωή να γεμίζει την ύπαρξή μας
και να μας εμπνέει σε κάθε ευγενικό αγώνα. Χρόνια Πολλά!

Παρασκευή 25 Απριλίου 2008

Πάσχα των Ελλήνων, Πάσχα της αγάπης, Πάσχα των Αγγέλων

Αντί άλλων ευχών για το ...Πάσχα των Ελλήνων, σας παραπέμπω στο απόσπασμα από τον "Λαμπριάτικο Ψάλτη" του Ἀλέξανδρου Παπαδιαμάντη (κλικ ΕΔΩ)....


"...Ἄγγλος ἢ Γερμανὸς ἢ Γάλλος δύναται νὰ εἶναι κοσμοπολίτης ἢ ἀναρχικὸς ἢ ἄθεος ἢ ὁτιδήποτε. Ἔκαμε τὸ πατριωτικὸν χρέος του, ἔκτισε μεγάλην πατρίδα. Τώρα εἶναι ἐλεύθερος νὰ ἐπαγγέλλεται χάριν πολυτελείας τὴν ἀπιστίαν καὶ τὴν ἀπαισιοδοξίαν. Ἀλλὰ ὁ Γραικύλος τῆς σήμερον ὅστις θέλει νὰ κάμῃ δημοσίᾳ τὸν ἄθεον ἢ τὸν κοσμοπολίτην, ὁμοιάζει μὲ νάνον ἀνορθούμενον ἐπ᾿ ἄκρων ὀνύχων καὶ τανυόμενον νὰ φθάσῃ εἰς ὕψος καὶ φανῇ καὶ αὐτὸς γίγας. Τὸ Ἑλληνικὸν Ἔθνος, τὸ δοῦλον, ἀλλ᾿ οὐδὲν ἧττον καὶ τὸ ἐλεύθερον ἔχει καὶ θὰ ἔχει διὰ παντὸς ἀνάγκην τῆς θρησκείας του.

Τὸ ἐπ᾿ ἐμοί, ἐνόσω ζῶ καὶ ἀναπνέω καὶ σωφρονῶ, δὲν θὰ παύσω πάντοτε, ἰδίως δὲ κατὰ τὰς πανεκλάμπρους ταύτας ἡμέρας, νὰ ὑμνῶ μετὰ λατρείας τὸν Χριστόν μου, νὰ περιγράφω μετ᾿ ἔρωτος τὴν φύσιν, καὶ νὰ ζωγραφῶ μετὰ στοργῆς τὰ γνήσια Ἑλληνικὰ ἔθη..."


...και καταλήγω με το "Πάσχα των Ελλήνων" των Κουγιουμτζή Σταύρου/Θέμελη Γιώργου (μουσική/ στίχοι) (κλικ ΕΔΩ)

Η άνοιξη, το πέλαγος, ο επιτάφιος
το πρώτο χελιδόνι, ο ήλιος και η θάλασσα
Η άνοιξη το πέλαγος, η πρώτη ανάσταση

Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα
Πάσχα της αγάπης Πάσχα
Πάσχα των Αγγέλων

Ήλιος κι ανατέλλεις Πάσχα μέγα Πάσχα
Ήλιος φωτοδότης των Ελλήνων Πάσχα

Πάσχα, Πάσχα των Ελλήνων

Τετάρτη 23 Απριλίου 2008

Αγαπητέ ενοικιαστή ...της Γης

"Δικαιοσύνην μάθετε, οι ενοικούντες επί της γης", εις ήχον πλάγιον τέταρτον, ΕΔΩ!


Η Παγκόσμια Μέρα της Γης συνοδεύτηκε με «κόκκινη» κάρτα στη χώρα μας από την Επιτροπή Συμμόρφωσης του Πρωτοκόλλου του Κιότο, διότι δεν διαθέτουμε ως χώρα αξιόπιστο σύστημα καταγραφής αερίων ρύπων.
Με την ευκαιρία αυτή, σας μεταφέρω το «Ενοικαστήριο Συμβόλαιο» με τη Γη, στο οποίο αναγράφονται αναλυτικά οι υποχρεώσεις του ενοικιαστή, και τις αναθεωρήσεις-παραχωρήσεις που πρέπει να κάνουμε αν θέλουμε να το ανανεώσουμε και να συνεχίσουμε να κατοικούμε σ' αυτή. Δηλαδή να επιβιώσουμε σ’ αυτήν.

Κύριε ενοικιαστή,
Σας πληροφορώ ότι το συμβόλαιο που υπογράψατε εδώ και μερικά εκατομμύρια χρόνια έφθασε στο τέλος του. Συνεννοήθηκα με τους δικηγόρους μου και με συμβούλεψαν πως, προτού το ανανεώσουμε, θα πρέπει να επανεξετάσουμε μερικά θεμελιώδη σημεία του. Παρακάτω σας περιγράφω τους όρους αυτούς:

1. Ο λογαριασμός ενέργειας ανέβηκε στα ύψη. Πρέπει να τον πληρώσετε, να τον ξοφλήσετε. Αν δεν μπορείτε, είμαι αναγκασμένος να σας το κόψω –για να υπάρχουν παρακαταθήκες και για τις άλλες γενιές- ή θα πρέπει να βρείτε άλλους τρόπους να την προμηθεύεστε.
2. Σπαταλήσατε το νερό που σας προμήθευα σε αφθονία. Σήμερα δεν έχω αυτή τη δυνατότητα αυτή. Πρέπει να επαναδιαπραγματευτούμε τη χρήση του.
3. Πετάτε τις τροφές που άφθονα –και αφιλοκερδώς- σας προσφέρω. Υπάρχουν άνθρωποι που δεν τρώνε για να μην παχύνουν, ενώ την ίδια στιγμή υπάρχουν άλλοι, που πεθαίνουν από την πείνα; Το χωράφι –που σας νοίκιασα μαζί με το σπίτι- είναι τόσο μεγάλο και εύφορο. Το καταχράσθε. Εάν προσέξετε καλά τη γη θα υπάρχει τροφή για όλους!
4. Κόψατε τα δέντρα –που υπήρχαν στο χωράφι και είναι καταγραμμένα αναλυτικά στο ενοικιαστήριο- που δίνουν σκιά και οξυγόνο. Καταστρέψατε την ατμόσφαιρα και βρομίσατε τις θάλασσες. Έτσι, ο ήλιος έγινε πιο ζεστός, επικίνδυνος και η θερμοκρασία έχει ανέβει. Φροντίστε –άμεσα- να φυτέψτε καινούργια δέντρα, να καθαρίσετε τις θάλασσες, να καθαρίσετε τον αέρα –που στο κάτω κάτω εσείς χρησιμοποιείτε- όσο έχετε καιρό!
5. Όλα τα ζώα και τα φυτά του τεράστιου κήπου που σας παραχώρησα, είχατε καθήκον να τα προσέχετε και να τα προστατεύετε -αναφέρεται ρητά στο Ενοικαστήριο που υπογράψατε. Έψαξα για κάποια ζώα και δεν τα βρήκα. Ξέρω πως όταν σας νοίκιασα το σπίτι ήταν εκεί...
6. Δεν είδα τα ψάρια που ζούσαν στις λίμνες και τα ποτάμια. Τι έγιναν; Τα φάγατε όλα; Φροντίστε για την αντικατάσταση και τον πολλαπλασιασμό τους. Δεν είναι δικά σας. Πρέπει να μείνουν και για τους επόμενους ενοικιαστές.
7. Πρέπει να εξακριβώσετε τι είναι αυτά τα περίεργα χρώματα που υπάρχουν στον ουρανό. Δεν βλέπω πια το γαλανό χρώμα! Κάντε Έκτακτη Γενική Συνέλευση ενοίκων και δείτε τι έγινε και τι πρέπει να γίνει.
8. Όσον αφορά τα σκουπίδια και τη βρωμιά, δεν βρίσκετε ότι το παρακάνατε; Βρήκα περίεργα αντικείμενα στο δρόμο! Λάστιχα, πλαστικά, αφρολέξ…
9. Σκάψατε παντού, κόψατε δέντρα και «φυτέψατε» παντού τσιμέντο, μετακινήσατε το χώμα και αλλάξατε τη μορφολογία τους οικοπέδου –ομολογώ πως δυσκολεύτηκα να εντοπίσω τα όριά του και να το αναγνωρίσω- πετάτε τα μπάζα δίπλα και καταστρέφετε μέρος του οικοπέδου και έχετε κτίσει παντού αυθαίρετα κτίσματα. Αν δεν μπορέσετε να επανορθώσετε, τουλάχιστον αφήστε τα πράγματα εδώ που έφτασαν, να δω τι μπορώ να κάνω.
10. Λοιπόν, είναι καιρός να πάρετε τα πράγματα στα σοβαρά. Πρέπει να ξέρω εάν θέλετε να συνεχίσετε να ζείτε εδώ. Εάν ναι, τότε πρέπει να τηρήσετε τους νέους όρους του συμβολαίου! Θα ήθελα να μείνετε για πάντα εδώ, μαζί μου, σ’ αυτό το σπίτι· όλα όμως έχουν ένα όριο. Μπορείτε να αλλάξετε; Περιμένω να ακούσω τις απαντήσεις και τις δικές σας προτάσεις –οσονούπω, γιατί όπως σας έχω επισημάνει, το συμβόλαιο ενοικίου λήγει- και να αποφασίσω μαζί με τους δικηγόρους μου. Αν θέλετε να φύγετε, φεύγοντας θα πρέπει να παραδώσετε την κατοικία όπως σας την έχω αφήσει. Για να μπορέσω να την ξανανοικιάσω σε άλλους ενοίκους.

Το 'Εντυπο Ενοικιαστηρίου Συμβολαίου το δανείστηκα από την εφημερίδα ChiosNews, το αναπροσάρμοσα και το δημοσιεύω χωρίς την έγγραφη άδεια των κατόχων της. Ελπίζω να μη με μηνύσουν γι αυτό!

Δευτέρα 21 Απριλίου 2008

Μικρά, Ποικίλα αλλά και...Δηκτικά

Έλληνες εφοπλιστές, κατά βάθος …τσέπης, ολίγον φιλέλληνες


Το Λονδίνο είναι το μεγαλύτερο ναυτιλιακό κέντρο της Ευρώπης, λόγω του υφιστάμενου ευνοϊκού φορολογικού καθεστώτος. Εκεί εδρεύουν και οι πλείστοι έλληνες εφοπλιστές, ενώ η παρουσία των ελληνικών ναυτιλιακών εταιρειών έχει δημιουργήσει 120 χιλιάδες θέσεις εργασίας -στα ίδια τα ναυτιλιακά γραφεία αλλά και στα συναφή …επαγγέλματα, έσοδα της τάξης των $10 δις εκατ. ετησίως και επιπλέον κέρδη –στη Βρετανία- από την επένδυση εφοπλιστικών κεφαλαίων στη στεριά. Για σκεφτείτε τώρα, αυτές τις …παροχές να τις προσφέρει η Ελλάδα. Δεν θα έχουν κανένα …ιδεολογικό πρόβλημα να εγκαταλείψουν το …London City και να εγκατασταθούν στον Πειραιά. Ήδη, 30 ελληνικές εταιρείες το έχουν πράξει ενώ άλλες 100 βρίσκονται υπ’ ατμόν. Όχι γιατί οι έλληνες εφοπλιστές έγιναν ξαφνικά …φιλέλληνες, αλλά γιατί οι άγγλοι επιβουλεύονται την …τσέπη τους. Η …απληστία των Εγγλέζων τους οδήγησε να φορολογήσουν τα εισοδήματα που κερδίζονται στο εξωτερικό από μη Άγγλους κάτοικους, γεγονός που έπληξε τους έλληνες εφοπλιστές.
Λίγη ευελιξία από τις ελληνικές κυβερνήσεις στην εποχή της …real politic$.

الجزيرة όπως λέμε …Al Jazeera

Πάντα διερωτόμουν ως είναι δυνατόν ΕΝΑΣ και μοναδικός ραδιοτηλεοπτικός σταθμός -το Αλ Τζαζίρα (ΕΔΩ)- να μεταδίδει τα αποκλειστικά μηνύματα του αρχηγού της Αλ Κάιντα, του περίφημου και διαβόητου –τρομοκράτη κατά τους αμερικανούς- Οσάμα Μπιν Λάντεν. Στην αρχή το …χαιρόμουν γιατί θεωρούσα πως ήταν ακόμη ένα χαστούκι στους αμερικάνους, ένα ελεύθερο κανάλι που προσπαθεί να σπάσει και το φράγμα της γλώσσας (ΕΔΩ). Ο αρχιτρομοκράτης να μπορεί να επικοινωνεί, να μεταδίδει μηνύματα υπό μορφή διαγγελμάτων μέσα από ΕΝΑ κανάλι. Και στη συνέχεια ένας …στρατός από …ειδικούς αναλυτές, …κωδικογράφους και ψυχολόγους να προσπαθούν να αναλύσουν τα μηνύματά του, τις κινήσεις των χεριών του, τις συσπάσεις του προσώπου, το …ανασήκωμα των φρυδιών του, τον τρόπο …καθίσματός του, το βλέμμα του μπας και …πιάσουν άλλο ένα τρομοκρατικό μήνυμα και μπορέσουν να το αποκωδικοποιήσουν. Κι αυτός, να παραμένει …άθικτος και το κανάλι επίσης. Και μη μου πείτε πως δε θα μπορούσαν, οι αμερικάνοι, σε μια νύχτα να το κλείσουν, να συλλάβουν όλους τους εργαζόμενους και να τους …πείσουν να αποκαλύψουν τις πηγές και τον …κομιστή των μηνυμάτων. Τώρα αρχίζω να πιστεύω το αντίθετο. Πως το περιβόητο κανάλι -ιδιοκτησίας, κατά κάποιο τρόπο, του Σεΐχη του Κατάρ- λειτουργεί με την …άδεια των αμερικανών και που διαχρονικά εξυπηρετεί την «αναγκαιότητα» της επιβεβαίωσης της ύπαρξης της «τρομοκρατίας» και άρα τη συνέχιση της …καταπολέμησής της –από την Αμερική, βεβαίως. Έτσι, ο εν λόγω σταθμός «επιστρατεύεται» κατά το -αμερικάνικο- δοκούν.
Μη με πείτε δύσπιστο και πως βλέπω παντού συνωμότες και ξένους …δάκτυλους· δείτε την πραγματικότητα σε πολύ …βάθος και πλάτος -και φυσικά και πέραν του ατλαντικού!

Αποσχίσεων συνέχεις και συνέπειες

Αποσχιστικές δυνάμεις γεννώνται τα τελευταία χρόνια με πρόσφατο παράδειγμα αυτό του Κοσσόβου, με τις ευλογίες –φυσικά- των ΗΠΑ και της Ε.Ε. Οι πολιτικοί στην Αλβανία θεώρησαν την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας ιστορική στιγμή του αλβανικού έθνους… Η Αμπχαζία και η Νότια Οσετία, δύο αποσχισθείσες περιοχές της Γεωργίας, ανακοίνωσαν ότι θα ζητήσουν από τη Ρωσία και τον ΟΗΕ να αναγνωρίσουν την ανεξαρτησία τους, με τη Ρωσία να αντιδρά σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Η αυτονομία της Σκωτίας ξαναμπαίνει στην ατζέντα ενώ πριν από μερικά χρόνια και οι Ουαλοί έθεταν παρόμοιο θέμα. Και ο βρετανός πρωθυπουργός, βλέποντας τη Σκωτία σαν... Κόσσοβο, εκθέτει τα επιχειρήματα υπέρ της διατήρησης του …Ηνωμένου Βασιλείου σε επιστολή του στην «Ντέιλι Τέλεγκραφ». «Όταν ενεργούν αποσχιστικές δυνάμεις δεν είναι ώρα για σιωπή και παθητικότητα» αναφέρει –για το αυτονομιστικού Εθνικιστικού Κόμματος της Σκωτίας (SNP) -και δηλώνει πως «πρέπει να στηρίξουμε αποφασιστικά την Ένωση και να παρουσιάσουμε τα επιχειρήματα εναντίον αυτών που τη βάζουν σε κίνδυνο», γράφει ο κ. Μπράουν. Χαρακτηρίζει το Ηνωμένο Βασίλειο «το πιο επιτυχημένο πολυεθνικό κράτος στον κόσμο, που σέβεται τις πολλαπλές ταυτότητες που μας εμπλουτίζουν όλους». Και ξεκίνησε μια καμπάνια υπέρ της προβολής της «βρετανικότητας» ως ταυτότητας που ενώνει όλους τους Βρετανούς. Κάτι ανάλογο συμβαίνει στην Ισπανία με τους Καταλανούς, ενώ των Βάσκων το θέμα ακόμη δεν έχει σβήσει.
Θάθελα νάξερα, πώς θα αντιδράσουν οι χώρες αυτές, όταν το …πρόβλημα φτάσει στη γειτονιά τους και …κτυπήσει την εξώπορτά τους, όταν ενταθούν οι αντιδράσεις των ...αποσχιστικών δυνάμεων. Θα ξανασκεφτούν τα επιχειρήματα των Κοσσοβάρων και θα αποταθούν στη φίλη και σύμμαχο Αμερική;

Καταναλωτές και καταναλωτικό κίνημα



Διάβασα πρόσφατα δημοσιεύματα στα οποία το ΙΝΚΑ καλούσε τους Έλληνες Καταναλωτές σε αποχή αγοράς και κατανάλωσης των προϊόντων της Coca Cola, με αφορμή, τις διαδοχικές δημοσιεύσεις και ενέργειες της Coca Cola Hellas, που κατέληξαν στην ανακοίνωση για κλείσιμο τριών εργοστασίων και αποθηκευτικών χώρων και την αύξηση των τιμών στα προϊόντα της από 5% -11%, αλλά και με υπερκέρδη στον ισολογισμό της. Σκέφτομαι λοιπόν πως εμείς, οι καταναλωτές, μέλη ή όχι του ΙΝΚΑ –εξάλλου ένας μικρός πόλεμος έχει ξεσπάσει γύρω από τις ενώσεις καταναλωτών, με το ΙΝΚΑ και το νέο-ΙΝΚΑ, (ΕΔΩ), κάτι που με βρίσκει παντελώς αδιάφορο) έχουμε στα χέρια μας μια τεράστια δύναμη και την αφήνουμε ανεκμετάλλευτη. Θα μπορούσαμε να καθορίζουμε ΕΜΕΙΣ τις τιμές των προϊόντων που αγοράζουμε, να εντέλλαμε ΕΜΕΙΣ τους επιχειρηματίες να σέβονται εμάς τους πελάτες τους καταναλωτές, να ελέγχαμε ΕΜΕΙΣ τις επιχειρήσεις ως προς το σεβασμό των κείμενων νομοθεσιών, να απαιτούσαμε ΕΜΕΙΣ την προστασία μας ως καταναλωτές των –πολλάκις- ακατάλληλων προϊόντων και υπηρεσιών τους.
Αλλά αυτός ο ζαμανφουτισμός που μας διακατέχει και η ευμάρεια στην οποίαν ζούμε, μας αφήνει χρόνο και σκέψη για …δράσεις;

Κυριακή 20 Απριλίου 2008

Βαριά πρόστιμα του ΕΣΡ στα ΜΜΕ... Εμένα μου λές;

Διάβασα, Άκουσα, Είδα, Αναρωτήθηκα και Έγραψα: στον ημερήσιο Τύπο, Μάρτιος 2008.


Συνολικά πρόστιμα ύψους 320.000€ επιβλήθηκαν σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς της Ελλάδας από το ΕΣΡ. Αναλυτικά, στο «Extra» επεβλήθη πρόστιμο 70.000€, για την αναμετάδοση της τηλεφωνικής επικοινωνίας μεταξύ των δημοσιογράφων κ.κ. Δ. Καμπουράκη και Στ. Χίου. Για παραβίαση της πολιτικής πολυφωνίας, 40.000 € στο «Mega» και από 30.000€ σε ΝΕΤ, «Star» και «Alpha», αφού δεν αφιέρωσαν τον απαιτούμενο από το νόμο χρόνο στις δραστηριότητες του ΚΚΕ, στους σταθμούς «Star» και «Alpha», για προβολή χαμηλής ποιότητας προγραμμάτων σε ώρα παιδικής τηλεθέασης, στο «ΑΝΤ1» για χρήση κρυφής κάμερας και ανακριβή πληροφόρηση, στο «Alter», για προβολή υλικού συνδιάλεξης μεταξύ ενός γιατρού και της πελάτισσάς του, ως προϊόν υποκλοπής.

Ποικίλα είναι τα θέματα-ερωτήματα που προκύπτουν. Τα σχολιάζω συνοπτικά.
Πρώτον, η κακή ποιότητα αρκετών εκπομπών που προβάλλονται στα ελληνικά ΜΜΕ που, αποφασισμένα να θυσιάσουν κάθε δεοντολογία, ελευθερία ατόμου και προσωπικότητας και άλλη ηθική, προσπαθούν με κάθε τρόπο να εντυπωσιάσουν. Και δυστυχώς εμείς τους επικροτούμε –δηλ. ποιοι εμείς, αυτούς που επιλέγουν οι εταιρείες για να τοποθετήσουν τα …μηχανάκια. Πόσες αξιόλογες εκπομπές σταμάτησαν στο ξεκίνημα τους λόγω μικρής ακροαματικότητας ή θεαματικότητας.
Δεύτερον, τα πρόστιμα αυτά αποπληρώνονται; Γνωστές είναι οι σχέσεις καναλιών-καναλαρχών-επιχειρηματικών ομίλων-ΜΜΕ-κράτους. Ότι η διαπλοκή εμφανίζεται να έχει άμεση σχέση με τα ΜΜΕ είναι πασιφανές (οπότε καταλαβαίνετε ενδεχομένως γιατί δεν δίνεται από τα ΜΜΕ μεγάλη έμφαση σε αυτό). Η εκάστοτε κυβέρνηση νοιάζεται πολύ για την εικόνα της και τα ΜΜΕ έχουν τον τρόπο τους με την "έγκαιρη και έγκυρη" ενημέρωση που προσφέρουν απλόχερα, είτε να βάλουν την εικόνα σε χρυσή κορνίζα είτε να της βάλουν φωτιά. Ακόμη και η ΕΣΗΕΑ κατήγγειλε τη διαπλοκή ΜΜΕ-συμφερόντων (δείτε ΕΔΩ).
Τρίτον, τα κανάλια αλλάζουν τη στάση τους μετά τις επιβολές των προστίμων αυτών; Πιστεύω πως όχι, γιατί τα κέρδη που τους αποφέρει η, κατά το ΕΣΡ, «παράβαση» είναι μάλλον πολλαπλώς μεγαλύτερη απ’ ότι το επιβληθέν πρόστιμο. Οπότε…
Τέταρτον, υπάρχει σταματημός σ’ αυτή την κατηφόρα; Μάλλον θάλεγα πως ναι. Και επειδή οι διάφοροι νόμοι που ψηφίζονται ή προτείνονται (όπως ο αμαρτωλός του «βασικού μετόχου») δεν εφαρμόζονται είτε λόγω αδυναμίας είτε…, η λύση βρίσκεται στα χέρια μας, των καταναλωτών. Το διαδίκτυο και το blogging είναι η εναλλακτική λύση ενημέρωσης. Ενδιαφέρουσα σχετική ανάλυση και πρόταση βρήκα στο neutrino (ΕΔΩ).
Πέμπτον, τότε γιατί «επιβάλλονται» αυτά τα πρόστιμα και ανακοινώνονται; Μα θάλεγα πως γίνεται το …νταβαντούρι για τα μάτια του κόσμου. Να πούμε πως αυτή η …ανεξάρτητη επιτροπή (ΕΣΡ) κάτι κάνει. Να βγαίνει και να λέει ο εκάστοτε Υπουργός των ΜΜΕ πως «ελέγχει» την κατάσταση. Εδώ δεν κατόρθωσαν ακόμη να βάλουν τάξη στις συχνότητες και στις άδειες των καναλιών. Χρόοοοοοονια τώρα ακούω για τακτοποίηση του θέματος και χρόοοοοοοονια τώρα βλέπω ασυδοσία. Επικαλύψεις και παρεμβολές συχνοτήτων. Ο αριθμός αυτών; Τεράστιος για τα δεδομένα της ελληνικής επικράτειας. Κάντε μια πλοήγηση ΕΔΩ. θα χαθείτε.
Συμπέρασμα: Γιατί ΟΛΑ (ή σχεδόν όλα) εδώ στην Ελλάδα κινούνται με …καθυστέρηση φάσης (χρησιμοποιώ όρο της φυσικής που δηλώνει χρονική ή τοπική καθυστέρηση) σε σχέση με άλλα προηγμένα ή λιγότερο προηγμένα με μας κράτη; Γιατί τρέχουμε πίσω από τα γεγονότα; Γιατί αφήνουμε το «φίδι» να μεγαλώσει στον κόρφο μας και μετά το κυνηγάμε; Το θέλουμε να γίνεται αυτό ή απλώς μας συμβαίνει; Το αντιλαμβανόμαστε ή κάνουμε πως δεν το βλέπουμε; Ποιος θεός – αλλάχ - βούδας, ποια μοίρα μας καταράστηκε;

Παρασκευή 18 Απριλίου 2008

Παφ, Πουφ ...αγαπημένο μου ...τσιγάρο

Δε ξέρω τι μ’ έπιασε απόψε και αναφέρομαι σ’ ένα …μακάβριο θέμα. Λίγο μια συζήτηση στο σχολείο σχετικά με τους μαθητές που παρα-καπνίζουν και τους καθηγητές που δίνουν το …καλό παράδειγμα –καπνίζοντας κι αυτοί. Λίγο ο διπλανός μου -στο διπλανό τραπεζάκι φουμάροντας- στην πλατεία εκεί που πήγα να …απολαύσω έναν καφέ και ήμουν αναγκασμένος να εισπνέω τον καπνό του. Λίγο οι …νέες εξαγγελίες περί απαγόρευσης του καπνίσματος και σε άλλους δημόσιους χώρους –λες και στους προηγούμενους χώρους ισχύει η καπνο-απαγόρευση. Λίγο η …ανακάλυψη στον σκληρό μου ενός φωτογραφικού αρχείου από μια …εκστρατεία της Ε.Ε. σχετική που μ’ έκανε να …σιχαθώ, σκέφτηκα να κάνω κι εγώ την …αντικαπνιστική μου εκστρατεία αναρτώντας κι εγώ την παρούσα ανάρτηση και προς-καλώντας σας να ζήσετε …ελεύθεροι, απαλλαγμένοι από τα …δακτυλίδια του καπνού σας, από τα δίκτυα της νικοτίνης και των δηλητηρίων -ξέρετε υπάρχουν κι άλλοι τρόποι για να πεθάνει κανείς, πιο υγιεινοί- από τα κιτρινισμένα δάκτυλα ή/και μουστάκια, από την βρωμερή αναπνοή, από…
Πατώντας σε οποιαδήποτε από τις παρακάτω εικόνες θα δείτε φωτογραφίες που πιθανόν να σας σοκάρουν. Πρόκειται όμως για την... Αντικαπνιστική Εκστρατεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Παρακαλούμε, κατά την "είσοδο" σας, να σβήσετε το τσιγάρο!




Προτείνεται να αποθηκεύεσετε το συγκεκριμένο αρχείο Power Point και να το δείτε με την ησυχία σας. Πάρτε βαθιές ανάσες, εφοδιαστείτε με αρκετή υπομονή για να εισέλθετε στα ...άδυτα του καπνίσματος και προβληματιστείτε:

► για τις συνέπειες του καπνίσματος,
► για τις τεράστιες συνέπειες στη ζωή σας και των γύρω σας
► για την ...αξία της ζωής σας και
► για τα υπέρογκα κέρδη των καπνοβιομηχάνων.

Αν δε σας πείσαμε, δείτε και το παρακάτω βίντεο.



Πληροφορίες θα βρείτε και ΕΔΩ!, ΕΚΕΙ! κι ΑΛΛΟΥ!

Γνωρίζεις ότι το κάπνισμα ένοχο για σοβαρά προβλήματα γονιμότητας; (ΕΔΩ)!
Γνωρίζεις τη σχέση στειρότητας, καπνίσματος και ηλικίας στους άνδρες και στις γυναίκες; (
ΕΔΩ)!
Το ξέρεις ότι το κάπνισμα είναι συχνή αιτία τύφλωσης; (
ΕΔΩ)!

Τετάρτη 16 Απριλίου 2008

Camp Bondsteel: Ένα ενεργειακό «κλειδί» στα σύνορα Κοσόβου – Σκοπίων

Με απασχόλησε, όπως φαντάζομαι κι εσάς, η σπουδή των αμερικανών και η ενθάρρυνση των Κοσσοβάρων για απόσχιση και ανεξαρτητοποίηση τους και η απροκάλυπτη υποστήριξη των Σκοπιάνων στα …αιτήματά τους. Έτσι 'Εψαξα, Βρήκα, Είδα, Διάβασα, Ενημερώθηκα και Ανάρτησα τον παρόν…

[Ο χάρτης αυτός είναι παρμένος από το Google Earth. Προσέξτε το "Macedonia (FYROM)" στα Σκόπια και το αντίστοιχο "Kentriki Makedonia" (με k και όχι c) στην Ελλάδα. Για τις ...ισορροπίες. Μας βολεύει αυτή η ...διαφορετική ονομασία κι ας είναι ομόηχες οι δύο λέξεις;]

Αφορά στη μεγαλύτερη στρατιωτική βάση των ΗΠΑ στον κόσμο, το Camp Bondsteel, που βρίσκεται στα «σύνορα» Κοσόβου-Π.Γ.Δ.Μ και αποτελεί ένα ενεργειακό «κλειδί» των αμερικανών και των επιδιώξεών τους στα βαλκάνια, την Ευρώπη και την …παράκαμψη της Ρωσίας. Ένα έργο –από αμερικάνικη φυσικά εταιρεία- που ξεκίνησε το 2000 και χαρακτηρίζεται ως ένα από τα μεγαλύτερα κατασκευαστικά έργα στη σύγχρονη ιστορία των ΗΠΑ, ένα από τα ακριβότερα συμβόλαια που υπέγραψε ποτέ το Πεντάγωνο και το οποίο εξασφάλισε η εταιρεία αυτή, χάρη στο διευθύνοντα σύμβουλο και βασικό μέτοχό της, που δεν είναι άλλος από τον -αντιπρόεδρο των ΗΠΑ μέχρι και το 2000- Ντικ Τσένι (δε ξαφνιαστήκατε ε;)

Το Camp Bondsteel καταλαμβάνει εκτάσεις στα εδάφη τόσο του Κοσσυφοπεδίου όσο και της Π.Γ.Δ.Μ., καθότι τα σύνορα των δύο προτεκτοράτων δεν είναι -ακόμη- οριοθετημένα. Άλλωστε, οι Αμερικανοί δεν έλαβαν υπόψη τα σύνορα όταν σχεδίασαν την τεράστια αυτή βάση. Η τοποθεσία επιλέχθηκε με βάση τους σχεδιασμούς των κρίσιμης σημασίας ενεργειακών δρόμων, που είχαν χαραχτεί πριν από το 1992 στους χάρτες των μεγάλων αμερικανικών εταιρειών και του Πενταγώνου. Στην ουσία, η βάση αυτή καθιστά τις ΗΠΑ ρυθμιστές της διακίνησης ρωσικού πετρελαίου. Οικοδομήθηκε για να προστατεύει τον αμερικανικών συμφερόντων διαβαλκανικό αγωγό AMBO [Albania, Macedonia (sic), Bulgaria Oil] και έτσι να μπει σφήνα σε αγωγούς που κατασκεύασε ή κατασκευάζει η Ρωσία για την τροφοδοσία της ΕΕ.
Σύμφωνα με την αμερικανική εφημερίδα «Ουάσινγκτον Ποστ», το Camp Bondsteel είναι ένα φανερό σημάδι ότι οι ΗΠΑ έχουν αναλάβει μείζονες δεσμεύσεις στην περιοχή και σχεδιάζουν να παραμείνουν επί μακρόν. Παράλληλα, «Η αυξανόμενη αστάθεια στη Μέση Ανατολή υποχρεώνει τις ΗΠΑ να έχουν βάσεις και ελευθερία πτήσεων πάνω από τα Βαλκάνια, για να μπορούν να προστατεύσουν το πετρέλαιο της Κασπίας».



Άλλωστε, όπως δήλωσε Βρετανός στρατηγός του ΝΑΤΟ, ο οποίος βρισκόταν στην Π.Γ.Δ.Μ. όταν η συμμαχία βομβάρδιζε τη Σερβία, «Είναι απολύτως απαραίτητο να εξασφαλίσουμε τη σταθερότητα στη “Μακεδονία” και την ένταξή της στο ΝΑΤΟ. Ταυτόχρονα είναι απαραίτητο να παραμείνουμε εδώ (το ΝΑΤΟ) για πολύ καιρό, έτσι ώστε να μπορούμε να εγγυηθούμε την ασφάλεια των ενεργειακών δρόμων που θα διασχίσουν τη χώρα».
Aυτά τα λίγα, για την …κατανόηση της συμπεριφοράς των γειτόνων μας. Περισσότερα θα βρείτε, ΕΔΩ κι ΕΚΕΙ ! Καλή ανάγνωση.

Σάββατο 12 Απριλίου 2008

Μια τρελή τρελή μαμά

Σήμερα το πρωί ξεκίνησα να βάλω μία κάποια στην αταξία του …σκληρού μου δίσκου και τακτοποιώντας τις φωτογραφίες σε σχετικό άλμπουμ, άνοιξα ένα φάκελο και έπεσα πάνω σε μία φωτογραφία· εκεί σταμάτησα …το χρόνο (να γιατί η φωτογραφική μηχανή θάπρεπε να λέγετε και ...μηχανή του χρόνου) για να την προσέξω, για να θυμηθώ. Και θυμήθηκα. Βρισκόμασταν σε ξενάγηση με το τουριστικό λεωφορείο κάπου στη Βιέννη και όπως «χάζευα» έξω από το παράθυρο και φωτογράφιζα εν κινήσει, παρατήρησα δίπλα στο πεζοδρόμιο πως μας …ακολουθούσε για αρκετή ώρα -λόγω ξενάγησης η ταχύτητα του λεωφορείου ήταν σχετικά μικρή- μία βιεννέζα μαμά με μωρό στο καροτσάκι (ίδε φώτο).



Μού 'κανε εντύπωση και απορία συνάμα δημιουργήθηκε, αν το λεωφορείο κινούνταν υπερβολικά αργά ή αν η βιεννέζα έτρεχε υπερβολικά γρήγορα (στη φυσική αυτό το φαινόμενο ανήκει στις «σχετικές» κινήσεις). Αμέσως …κλικ και η φωτογραφική μου απαθανατίζει τη …σχετική κίνηση. Μέχρι να ξαναδώ και να πω..., άφαντη η μαμά και το καροτσάκι· είχαν στρίψει στην γωνία. Μεγεθύνω τη φωτό και ο εωρακός ...εώρακε και …μεμαρτύρηκε (όπως κάπου σημειώνουν τα ευαγγέλια). Η μεγέθυνση, μου έλυσε την απορία (όπως βλέπετε στη φώτο).


Η βιεννέζα φορούσε στα πόδια της roller skating shoes. Και μη μου πείτε πως αυτή η συγκεκριμένη μαμά το κέφι της κάνει –ή το χόμπι της- γιατί δέστε την επόμενη φωτο και διαπιστώστε πως νοιάζεται για το μικρό της!



Έδειξα τη φωτο στους συνταξιδιώτες μου και …έμειναν κι αυτοί. Αμέσως μου γεννήθηκαν άλλου είδους απορίες:

Απορία πρώτη: ποια ελληνίδα μαμά θα φορούσε αυτά και να βγει έξω μαζί με το παιδάκι της στο καρότσι;
Απορία δεύτερη: αυτό το μικρό –δε μπόρεσα να καταλάβω αν είναι κορίτσι ή αγόρι- όταν μεγαλώσει δε θα …πατάει κι αυτό …γκάζια, όπως η μαμά του, δε θα συμμετέχει σε ...extreme sports;
Απορία τρίτη: η μαμά με τα roller skate θεωρείται πεζή και καλώς κινείται στο πεζοδρόμιο ή τροχοφόρο και άρα θάπρεπε να κινείται στο δρόμο;
Απορία τέταρτη: η πεθερά της το ξέρει; (φαντάζομαι πως κι ο σύζυγος θα πηγαίνει στη δουλειά του με skate board).
Απορία πέμπτη: αυτή η μαμά θα μπορούσε να κάνει το ίδιο και την Ελλάδα, αν κάποια μέρα έρθει διακοπές, ή θα τρομάξει από τα χαλασμένα και γεμάτα εμπόδια πεζοδρόμια;

Πέμπτη 10 Απριλίου 2008

Θιβέτ = Οίκος των θησαυρών της Δύσης, στη γλώσσα των μανδαρίνων (1)




Δε γνώριζα τι παιχνίδια παίζονταιαν παίζονται- με αυτές τις διαμαρτυρίες γύρω από το Θιβέτ. Αν είναι πολιτικά ή θρησκευτικά τα κίνητρα των διαμαρτυρόμενων. Αν είναι δημοκράτεςεναντίον της καταδυναστεύουσας Κίνας- ή ΔαλάιΛαμαϊστέςοπαδοί του θρησκευτικού ηγέτη του Θιβετιανού Βουδισμού. Σίγουρο είναι πως όλες αυτές οι διαμαρτυρίες, με αφορμή τη διαδρομή της Ολυμπιακής φλόγας στις πέντε ηπείρους, που ανάγκασαν τον κ. Ζ. Ρογκ να κάνει έκκληση (2) στο Πεκίνο να σεβαστεί τις δεσμεύσεις της σε ό,τι αφορά την βελτίωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, με έκαναν να ψάξω να δω τι γίνεται. 'Ετσι, Βρήκα, Διάβασα, Είδα, Άκουσα, Διαφωτίστηκα, Έγραψα και Ανάρτησα.

Γεωστρατηγικοί, οικονομικοί και πολιτικοί είναι οι λόγοι που εξηγούν την κινεζική εμμονή για το Θιβέτ (κι αναρωτιέμαι πόσο άτυχοι μπορεί να είμαστε κάποιοι που γεννηθήκαμε σε χώρες με τέτοια γεωπολιτικο-στρατιωτικό-οικονομική θέση και ρόλο). Στο νότιο μέρος του, το Θιβέτ συνορεύει με τη Βιρμανία, την Ινδία, το Μπουτάν, το Νεπάλ και το Πακιστάν. Από αυτά τα πέντε κράτη, η Κίνα έχει τις πιο δύσκολες σχέσεις με την Ινδία. Τα σύνορα που είχε χαράξει η βρετανική αποικιοκρατία (νάτοι πάλι οι εγγλέζοι· τελικά όποια πέτρα και να σηκώσεις, αποκάτω βρίσκονται) δεν έγιναν αποδεκτά από το Πεκίνο (το οποίο διεκδικεί κάποια ινδικά κρατίδια). Σήμερα, παρόλο που οι εδαφικές διαφορές δεν είναι πλέον τόσο έντονες, το Θιβέτ όμως, παραμένει για το Πεκίνο μια περιοχή τεράστιας…
…γεωπολιτικής σημασίας, γιατί, αφενός μεν στη Νότια Ασία αποτρέπει το ειδύλλιο ανάμεσα στην Ινδία και τις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ «κρατάει» έναν πιστό σύμμαχο, το Πακιστάν και αφετέρου, στην Κεντρική Ασία εξασφαλίζει τις ενεργειακές οδούς που μεταφέρουν πετρέλαιο και φυσικό αέριο κυρίως από την Κασπία Θάλασσα.
…οικονομικής σημασίας, γιατί αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη πηγή ξυλείας για την Κίνα και έχει πλούσιο ορυκτό πλούτο (τα κοιτάσματα χρωμίου και χαλκού στην αυτόνομη περιοχή του Θιβέτ είναι τα πλουσιότερα στην Κίνα και οι ποσότητες σε βόρακα, ουράνιο και λίθιο είναι οι μεγαλύτερες στον κόσμο. Μαζί με τις ανακαλύψεις χρυσού, ασημιού, σιδήρου, μολύβδου και θείου, η αξία του ορυκτού πλούτου του Θιβέτ υπολογίζεται στα 74 δις. δολάρια). Εξίσου σημαντική πηγή, όμως, είναι και το νερό, που σύμφωνα με τον κινεζικό Τύπο, ικανοποιεί το 30% των αναγκών της Κίνας.
…πολιτικής σημασίας, γιατί η Κίνα θεωρείται πολυεθνικό κράτος (επισήμως, έχουν καταγραφεί 56 «εθνότητες») και το Πεκίνο φοβάται ότι μια απόσχιση του Θιβέτ (που κατέχει το ένα τέταρτο της έκτασης της Κίνας) θα μεταφερθεί σαν …ιός στις υπόλοιπες εθνότητες , διαλύοντας την αυτοκρατορία (βαλκάνιοι τ’ ακούτεεεεε;).
Πρόσφατα, ο πνευματικός και πολιτικός ηγέτης του Θιβέτ (3) κάλεσε το Πεκίνο να αφαιρέσει από το πρόγραμμα της διαδρομής της Ολυμπιακής φλόγας το πέρασμά της από το Θιβέτ, χαρακτηρίζοντας το κινεζικό σχέδιο «προβοκατόρικο», μετά και από την καταστολή των αντι-κινεζικών διαδηλώσεων τον Μάρτιο στη Λάσα, πρωτεύουσα του Θιβέτ. Και αυτό ήταν η αφορμή και η απαρχή των εκδηλώσεων διαμαρτυρίας σε όλο τον κόσμο, αρχής γενομένης από την αφή της Ολυμπιακής φλόγας, στην Αρχαία Ολυμπία.
Τώρα που κατανόησα (ελπίζω;), συμπαρίσταμαι στον αγώνα των Θιβετιανών –ελπίζω να είναι δικός τους ο αγώνας και όχι του Δαλάι Λάμα- γιατί και στη δική μου πατρίδα κάτι παρόμοιο γίνεται (οι γεωπολιτικοστρατ…. λόγοι που λέγαμε)


(1)Οι Μανδαρίνοι ήταν γραφειοκράτες της αυτοκρατορικής Κίνας. Ο τίτλος δινόταν σε ανώτερους κρατικούς υπαλλήλους. Σήμερα, ο όρος χρησιμοποιείται για κάθε δημόσιο υπάλληλο ή αξιωματούχο που υπηρετεί τυφλά τους ανώτερούς του, με μοναδικό σκοπό την άνοδό του στην ιεραρχία.
(2) Εφημερίδα
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ
(3) Ο Δαλάι Λάμα, 73 χρονών σήμερα, στην ηλικία των τριών ετών ανακηρύχθηκε από Θιβετιανούς μοναχούς η 14η μετενσάρκωση του πρώτου Δαλάι Λάμα. Το 1950, ο 15χρονος πνευματικός ηγέτης ανέλαβε με τελετή ενθρόνισης και την κοσμική εξουσία στο Θιβέτ. Εννέα χρόνια αργότερα κατέφυγε στη Βόρεια Ινδία, όπου εδρεύει μέχρι σήμερα η εξόριστη κυβέρνηση του Θιβέτ. Από την εξορία ο Δαλάι Λάμα προώθησε μια μέση «μη βίαιη» λύση για το Θιβέτ, υποστηρίζοντας ένα καθεστώς αυτονομίας μέσα στην Κίνα για τη χώρα του. Η διεθνοποίηση του προβλήματος οφείλει πολλά στη χαρισματική προσωπικότητά του, η φιλειρηνική πολιτική του επιβραβεύθηκε με ένα Νόμπελ Ειρήνης το 1989 και χάρη σε αυτόν ο βουδισμός κατέκτησε τη Δύση, ξεκινώντας πρώτα από το Χόλυγουντ.

ΥΓ. βασική πηγή: Εφημερίδα ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΣ και μία πολύ ενδιαφέρουσα ιστοσελίδα για το Θιβέτ ΕΔΩ
!

Δευτέρα 7 Απριλίου 2008

Σε πείσμα του ...τσιμέντου, βράχου, άμμου και του χρόνου

Να παρατηρείς τη λεπτομέρεια μέσα στην ολότητα,
να ξεχωρίζεις τη γοητεία μέσα στην ασχήμια,
να προτιμάς την ομορφιά από τη χρησιμότητα,
τη χάρη από την αποτελεσματικότητα.
Πόσες φορές δε βρεθήκαμε μπροστά σε δυσκολίες, εμπόδια και κάθε λογής δυσχέρειες και δεν είπαμε "αμάν, δεν αντέχω άλλο", ή διερωτώμαστε "πως θα τα καταφέρω", ή αναρωτιόμαστε "που πάμε" ή "τι πάμε να κάνουμε τώρα" ή ακόμη "παράτα το μωρέ" και με αφορμή αυτές τις …δυσκολίες, αναβάλλουμε κάποια πράγματα, μεταθέτουμε κάποιες ευθύνες, διακόπτουμε κάποιες εργασίες.
Υπάρχουν όμως και άλλα, ανθρώπινα ή όχι, που μπορούν και πραγματοποιούνται, να δημιουργούνται, να διατηρούνται και να στέκονται, σε πείσμα του αντίξοων συνθηκών και καταστάσεων και κυρίως σε πείσμα του χρόνου. Και θυμίζουν ηφαίστειο που όταν ξυπνά «φτύνει» τόνους λάβα, στέλνει τη φωτιά του παντού και τότε όλοι κοιτάμε το …θαύμα. Και το θαύμα γίνεται.

'Ετσι λοιπόν και τα παρακάτω μικρά -και σήμαντα ίσως- ανθρώπινα και φυσικά δημιουργήματα, έρχονται να μας διδάξουν και να μας θυμήσουν πως ...αξίζει τον κόπο!


Εικόνα 1η: Η Ιερά Μονή Ελώνης, 17 χλμ. από το Λεωνίδιο προς Κοσμά, φυτεμένη στο βράχο, ένα με αυτόν -και προστατευμένη συνάμα- δεσπόζει της περιοχής και αντέχει στο πέρασμα του χρόνου μα και των ιερόσυλων! (η κεραία στο βράχο πάνω μας τα χαλάει. Και οι νέες τεχνολογίες στην υπηρεσία του ...Θεού).



Εικόνα 2η: Κέδρος στις αμμοθίνες της Ελαφονήσσου, στην παραλία Σίμος του κόλπου Σαρακήνας. Αντέχει στη ξηρασία, στους αέρηδες και στις βροχές. Το θέμα είναι πόσο θ' αντέξει από τον αδηφάγο και ασεβή άνθρωπο, που επιμένει να κρατήσει απ' αυτόν -τον κέδρο- ένα ενθύμιο;



Εικόνα 3η: Η Ιερά Μονή Κηπίνας, κάπου εκεί στα Τζουμέρκα. Κι αυτή φυτεμένη θαρρείς στα βράχια. Καταφύγιο και προστασία συνάμα. Μακριά από τα αδιάκριτα μάτια των ανθρώπων -παλαιότερα των κατακτητών- "μέσα" στη φύση, άντεξε αιώνες και αιώνες.



Εικόνα 4η: Στο παρατηρητήριο στην Αγία Παρασκευή, εκεί στα Ζαγοροχώρια, στο Μονοδένδρι. Το δενδράκι στα ριζά του βράχου, λυγισμένο από τον κόπο και το χρόνο αντέχει. Ο βράχος φροντίζει γι αυτό, παρέχοντάς του προστασία και τροφή.



Εικόνα 5η: Το εκκλησάκι της Αγίας Θεοδώρας κοντά στο χωριό Βάστα της Μεγαλόπολης. Δεκαεφτά (ναι, 17) δέντρα φυτρώνουν πάνω στο εκκλησάκι. Και ζουν και αναπτύσσονται και η Αγία τα φροντίζει. Δείτε και διαβάστε περισσότερα στα ...σταχυολογήματα!



Εικόνα 6η: Η άγρια συκιά στέκει εκεί αγέρωχει σε πείσμα όλων μας, καρπίζει και αντέχει. Εκεί, στη γέφυρα επί της Ηρακλείου, στο γήπεδο "Γ. Καμάρας" του Απόλλωνα Αθηνών, στη Ριζούπολη.


ΥΓ. Τα φωτοστιγμιότυπα δικά μου, παρμένα σε διάφορους χρόνους με την ερασιτεχνική μου μηχανή.

Πηνειός και πώς μπορεί να ...καταντήσει μια βόλτα

16 έγραφε ο Κελσίος –υψηλή θ/σία για την εποχή, την αισθάνεσαι-, κάποια περιττά κιλά στην κοιλιακή χώρα –άκρως επικίνδυνα και ύποπτα για καρδιαγγειακές παθήσεις στους άνδρες, λένε οι γιατροί- και να η ευκαιρία για άσκηση, λαμπρός ο ήλιος και προς τη δύση του -ιδανικές η ώρες για φωτογραφίες , λένε οι ειδικοί του …φακού-, πράσινη η γη και πολύχρωμο το τοπίο -που θάλεγε κι ο καλλιτέχνης-, φοράμε τ’ αθλητικά –«πού τάχεις βάλει βρε γυναίκα και δεν τα βρίσκω»;- και τσουπ, βόλτα στο ποτάμι. Πηνειό το λένε, αργυροδίνη ή δινήη κατά τον Όμηρο. Της Θεσσαλίας, συμπληρώνω, γιατί υπάρχει και ο αντίστοιχος της Ηλείας. Όχι, δεν πήγα …στης Λαρίσης το ποτάμι για να πνιγώ. Για βόλτα πήγα, παρέα με τη φλούφλαινα. Και φυσικά με τη φωτο…μηχανή μου. Ευκαιρίας δοθείσης...
Όπως ίσως δε γνωρίζετε, μέσα στο ιστό της πόλης (λέμε τώρα) βρίσκεται η παλαιά κοίτη του Πηνειού. Επειδή, τα αλλοτινά τα χρόνια πλημμύριζε και μαζί πλημμύριζαν και οι παραποτάμιες συνοικίες, δημιουργήθηκε εκτροπή και νέα κοίτη, βορειότερα. Τα τελευταία χρόνια οι τοπικοί άρχοντες (λέμε τώρα) προσπαθούν να εντάξουν το ποτάμι στην πόλη. Και ο καθένας κάνει –ως είθισται- του κεφαλιού του. Ο τελευταίος μάλιστα κατασκεύασε και λιμανάκι. Αμέ, και το νερό πράσινο, καταπράσινο (όχι, δεν το έβαψε, εξάλλου ο δήμαρχος είναι …blue). Και τα νερά στην παλιά κοίτη στέκουν ακίνητα, μαρμαρωμένα, στοιχειωμένα. Μόνο τα μπακακάκια (έτσι λεν εδώ τα βατράχια, νομίζω;) …διαταράσσουν τα νερά και κοάζουν ασύστολα (ποτέ δεν κατάλαβα γιατί λέμε πως ο βάτραχος λέει κοάξ κοάξ. Όσες φορές περνάω και τ’ ακούω ποτέ δεν άκουσα να με …φωνάζουν κοάξ. Ούτε μπορώ να περιγράψω τις κραυγές τους, τα κοάσματά τους). Είναι που λέτε τα νερά στάσιμα, γιατί παρακάτου, γίνεται ένα μεγάλο οδικό έργο παράκαμψης της Λάρισας, με αποτέλεσμα, η τεχνική εταιρία να έχει φράξει το ποτάμι προσωρινά, για τις ανάγκες του έργου. Φαντάζομαι πως ο ...συντάξας την τεχνική μελέτη του, προς δημοπρασίας έργου, δεν προέβλεψε τη στασιμότητα των νερών και …χαζιά είναι η τεχνική εταιρεία που το ανέλαβε να αναλάβει κι άλλο ένα κόστος. Τέλος πάντων, για αρκετό καιρό περηφανευόμασταν (λέμε τώρα) πως είχαμε ένα πράσινο ποτάμι στην πόλη.
Αρχίσαμε τη βόλτα –ομολογώ πως ένα κομμάτι πλάι στην παλαιά κοίτη είναι πολύ ωραία διαμορφωμένο γα περίπατο, με ευρωπαϊκές προδιαγραφές και τριτοκοσμικές παρεμβάσεις (κοπή δένδρων, καταστροφή παγκακίων, σκουπίδια κλπ). Μαζί με μας, άλλοι 1.000 (λέμε τώρα) λαρισαίοι ποδαράτοι, ποδηλατούντες, με τα παιδάκια τους ή τα σκυλάκια τους, κάνουν την ίδια βόλτα με μας. Δε βαριέσαι, μαζί μ' αυτούς κι εμείς. Σε κάποια σημεία, χάνεται κι η βουή της πόλης, αισθάνεσαι απομονωμένος στη φύση σε …ημιάγριο περιβάλλον. Στη διαδρομή, ένα ωραίο και ά-λογο συναπάντημα. Άλογα να βόσκουν αμέριμνα. Κάπου εκεί σ’ ένα χώρο εκτρέφονται, χωρίς να γνωρίζω τους λόγους ύπαρξής τους. Και όπως είναι φυσικό, τα …σημάδια τους υπάρχουν παντού. Κάτι σαν άγρια δύση (λέμε τώρα). Φυσικά η φωτο…μηχανή μου (γιατί να μην την αποκαλούμε και μηχανή του χρόνου, αφού μέσω αυτής κατορθώνουμε να …παγώσουμε το χρόνο και να τον αποθηκεύσουμε στο memory stick) κάνει 7-8 συνεχόμενα κλικ, ώσπου νοιώθω προδομένος και άδειος, από …ενέργεια. Με ειδοποιεί πως σύντομα θα εκφορτιστεί. Χωρίς αιδώ. Και το λέει και το κάνει. Οπότε θα περιοριστώ στα λόγια. Και κυριολεκτώ, θα περιοριστώ. Υπόσχομαι πως θα τη φορτίσω, θα ξαναπάω –έτσι κι αλλιώς από δω και πέρα θα πηγαίνω καθημερινώς, τα παχάκια που λέγαμε;- και σας απειλώ ότι θα φωτογραφήσω και θα τις αναρτήσω!
Πάνω που τελείωσε η βόλτα-περίπατος-άσκηση, η φλούφλαινά μου κουράστηκε –πρόσφατα εγχειρήθηκε, γαρ- και πήραμε το δρόμο της επιστροφής. Κι εκεί ακριβώς, περπατώντας δίπλα στο …πράσινο ποτάμι , μου ξεφουρνίζει … «ξέρεις βρε αχαΐρευτε», πάντα έτσι γλυκά μου μιλάει, «τι μέρα είναι σήμερα;». Αμέσως μου ‘ρθε στο μυαλό ο φουκαράς ο Ζαχαρίας –της διαφήμισης ντε- και της απαντώ κι εγώ φοβισμένα και χαμηλόφωνα «Δευτέρα» -ενώ ο Ζαχαρίας λέει Τετάρτη. «Και πόσες έχουμε σήμερα;» ξαναουρλιάζει στ’ αφτιά μου (και να σκεφτείτε πως περπατάμε σε απόσταση 20 εκατοστών δίπλα δίπλα). «Εφτά Απριλίου, αγάπη μου» τις λέω. «Και τι έγινε στις 7 Απριλίου του 1980» μου ξαναουρλιάζει, ανεβάζοντας ένα κλικ τη φωνή της –όχι, η χροιά παρέμεινε το ίδιο …γλυκιά. «Όταν πάμε σπίτι, θα κοιτάξω στο διαδίκτυο στο
Σαν Σήμερα και θα σου πω, λατρεία μου» ψιθυρίζω, καταντροπιασμένος που, αφενός μεν δεν ήξερα και αφετέρου δε σκέφτηκα να πάρω μαζί μου το laptop μου, για μια ώρα ανάγκης σαν κι αυτή βρε αδελφέ το αγοράσαμε (λέμε τώρα). «Σαν σήμερα, βρε αχαΐρευτε» μου φωνάζει, μ’ ένα κλικ πιο χαμηλόφωνα, «αρραβωνιαστήκαμε βρε. Σε πήρα και δες πως με κατάντησες, αχαΐρευτε, ε αχαΐρευτε» (Ψέματα σας λέει, κάνω τα πάντα γι αυτήν και …στέκεται μια χαρά). Ε, τι ήταν να μου το θυμίσει αυτό; Κόντεψα να πέσω μέσα στο βρώμικο αλλά καταπράσινο ποτάμι, αλλ’ ευτυχώς την τελευταία στιγμή ένοιωσα τη …χερούκλα της να με αρπάζει από το χέρι –εξάρθρωση ωμοπλάτης διέγνωσε αργότερα ο γιατρός- και να με σώζει από βέβαιο πνιγμό (ή μήπως να με σπρώξει ήθελε; Αυτό δεν μπόρεσα να το διευκρινίσω ακόμα, ούτε φυσικά περνάει από το μυαλό μου να τη ρωτήσω).Καλά, που να τολμήσω να της δώσω ένα φιλί, φιλάκι έστω. Κι έτσι θα μείνω με την ανάμνηση πως στης Λαρίσης το ποτάμι, ποτέ δε θα πέσω να πνιγώ. Αλλά την επόμενη φορά που θα πάω μαζί της θα τη βάλω να περπατάει δίπλα μου πάλι, αλλά από τη μεριά του ποταμού!
Θυμήθηκα πως στη βέρα που φοράω, γράφει μια ημερομηνία, 7/4/1980. Προσπάθησα να τη βγάλω, αλλά πουουουουου... Έχει γίνει ένα με το δάκτυλό μου. Χαλκάς σκέτος.
Άντε και στα …δικά σας.


Η νέα κοίτη

η παλαιά κοίτη

το πάρκο παρά τω Πηνειώ όπου ο λαός περιπατεί
η ...άγρια φύση


...και η (άγρια) φλούφλαινα


τ' αλόγατα


η αποβάθρα του πράσινου λιμανιού (δανεισμένη από έναν άλλο blogger του οποίου έχω χάσει τα ίχνη)(*)


τα κομμένα δέντρα

(*) Τον βρήκα, εδώ

Πέμπτη 3 Απριλίου 2008

Η ζωή μας από την ...ανάποδη

Δείτε το ...έτσι, μα δείτε το κι ...αλλιώς


"Νίκη καταγάγαμε στο Βουκουρέστι με το καθαρό ΟΧΙ του Έλληνα Πρωθυπουργού και με τη στήριξη σύσσωμης της αντιπολίτευσης και ικανοποίηση από το κείμενο…". Και από το σημερινό Τύπο: "ΤΟΥΣ ΤΑΠΕΙΝΩΣΕ Ο ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ" λέει η Ακρόπολη, "ΒΕΤΟ στις ορέξεις του Μπους" υποστηρίζει ο Λόγος, "ΕΙΠΕ ΤΟ ΒΕΤΟ" και η Ελευθεροτυπία, "ΑΝΑΒΟΛΗ ΕΝΤΑΞΗΣ για τα Σκόπια" είδε ο Αδέσμευτος, "ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΕΙ Ο ΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΜΠΟΥΣ" κατά την Αυριανή και γενικότερα "ικανοποίηση στην Ελλάδα, με ή χωρίς επιφυλάξεις, άμεσα η στο εγγύς μέλλον, με ή χωρίς δηκτικά σχόλια και υπαινιγμούς...".

Το συμπέρασμα που, μάλλον, προκύπτει είναι αυτό που καθημερινά μουρμουράμε για την Ελλάδα, τους Έλληνες και δη τους πολιτικούς μας. Πως άμα καθίσουμε κάτω και τα βρούμε και συμφωνήσουμε, μπορεί να καταφέρουμε μεγάλα επιτεύγματα. Το ερώτημα που προκύπτει είναι, γιατί δεν ωριμάζουμε τόσο ώστε να το πετύχουμε. Να πετύχουμε την …εθνική συμφιλίωση, να γίνουμε οι έλληνες …φιλέλληνες, να ομονοούμε τουλάχιστον στα μεγάλα και στα σοβαρά. Γιατί όταν φτάνουμε στα δύσκολα (και αυτό συμβαίνει κυρίως σε εθνικά θέματα) τα καταφέρνουμε. Αφήνουμε τη ..νηπιακή-παιδική μας ιδιοσυγκρασία (φταίω εγώ αλλά φταις κι εσύ γιατί κι εσύ τα ίδια έκανες πριν, δεν το χάλασα εγώ αλλά εσύ, μην το φτιάξεις έτσι γιατί άμα έρθει η σειρά μου θα το χαλάσω να το φτιάξω όπως εγώ θέλω, να φύγεις όχι δε φεύγω κ.ά. τέτοια) και μεγαλώνουμε, σοβαρευόμαστε. Μήπως θα πρέπει η ζωή μας να …αντιστραφεί. Δηλαδή να ξεκινάμε οι έλληνες τη ζωή μας από τη γεροντική –σοφή λένε- ηλικία και να καταλήγουμε στην ανέμελη παιδική νηπιακή; Γέροντες, σοφοί και έμπειροι να λύσουμε πρώτα όλα τα σοβαρά μας προβλήματα -επιτροπές σοφών δε δημιουργούμε ενίοτε- και μετά να ζήσουμε στην Ελλάδα ξέγνοιαστοι κι ανέμελοι το υπόλοιπο της …ανάποδης ζωής μας;

Πώς μου ‘ρθε τώρ’ αυτό, ίσως αναρωτηθείτε. Πριν λίγο καιρό έλαβα ένα e-mail, που πρότεινε ακριβώς αυτό: Το μακρύ ταξίδι της ζωής μας να πραγματοποιείται ανάποδα. Κι επειδή μ’ άρεσε και δεν ήξερα πώς να το δημοσιεύσω, σκαρφίστηκα από την σημερινή επικαιρότητα και το …κόλλησα. Τώρα αν όντως κόλλησε, καλώς∙ κι αν όχι, απλώς διαβάστε το …αποκομμένο από την εισαγωγή Έτσι κι αλλιώς, πιστεύω πως θα το βρείτε αξιόλογο.
Στο σημείο αυτό θέλω να ευχαριστήσω τον άγνωστο αποστολέα που μου το έστειλε και έτσι μπορώ να το δημοσιεύσω.

« Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΜΑΚΡΙΝΟ ΤΑΞΙΔΙ ΠΡΟΣ ΤΗ ...ΓΕΝΝΗΣΗ.
ΑΣΕ ΠΟΥ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΚΙΟΛΑΣ..»
Ανώνυμος
"Πιστεύω ότι ο Κύκλος της ζωής θα έπρεπε να είναι ανάποδος. Αρχικά θα έπρεπε να εμφανίζεσαι με κάποιο τρόπο στην γη 90 χρονών. Μετά ζεις σε γηροκομείο, βλέπεις κάθε χρόνο το σώμα σου να βελτιώνεται, βγάζεις άσπρα μαλλιά ώσπου γίνεσαι 65 χρονών και σε διώχνουν. Πηγαίνεις στο έτοιμο γραφείο σου όπου σε περιμένουν μια επιτυχημένη επιχείρηση, δυο σπίτια και 3 αυτοκίνητα, εργάζεσαι για σαράντα χρόνια, τα μαλλιά σου ολοένα πυκνώνουν και μαυρίζουν, τα περιττά κιλά φεύγουν μονά τους και στα 25 σου αφότου έχεις βγάλει όλα σου τα γούστα με ταξίδια, ψώνια, γνωριμίες, πηγαίνεις πια να μείνεις με τους γονείς σου για να τους γνωρίσεις καλυτέρα και να ξεκουραστείς. Τότε ξεκινάς το πανεπιστήμιο, το ρίχνεις στα πάρτι, στο σεξ και στο αλκοόλ, και είσαι έτοιμος πια για το λύκειο. Εκεί γνωρίζεις την τελευταία σου σχέση όπου περνάς μαζί της εκπληκτικά, γιατί ξέρεις ότι είναι η τελευταία. Μετά γίνεσαι παιδί, πας στο δημοτικό, το σεξ και τα λεφτά δεν σε ενδιαφέρουν πια, παίζεις στις αλάνες μέχρι να νυχτώσει, κάνεις βλακείες με τους φίλους σου, δεν έχεις πια ευθύνες. Σιγά σιγά γίνεσαι μωρό, όλοι σε φροντίζουν, σε αγαπούν και σου φέρνουν παιχνίδια και δώρα. Σταματάς να μιλάς -έχεις πει πια αρκετά- επιστρέφεις στην κοιλιά της μητέρας σου όπου περνάς τους τελευταίους εννέα μήνες σου κολυμπώντας ευχάριστα και εντελώς ξαφνικά μια μέρα, τελειώνεις την ύπαρξη σου με έναν οργασμό...


Πώς σας φαίνεται η ιδέα του άγνωστου φίλου μου;

Τετάρτη 2 Απριλίου 2008

Η γέννηση της ...Μεγάλης Αλβανίας;

Διάβασα, Είδα, 'Ακουσα και Αναρωτήθηκα: κάπου στον ημερήσιο Τύπο


Οι Αλβανοί και οι αλβανικής καταγωγής στα βόρεια σύνορά μας.
Μήπως γενιέται η ...Μεγάλη Αλβανία και δεν το πήραμε χαμπάρι;

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...