Πολλές φορές μια ανάγκη, μια κατάσταση, μια πίεση, ένας εκβιασμός μας φέρνουν και μας δημιουργούν διλήμματα. Ηθικά διλήμματα, τεχνητά διλήμματα, επαγγελματικά διλήμματα, συναισθηματικά διλήμματα, ψεύτικα διλήμματα, βασανιστικά διλήμματα, ηλίθια διλήμματα, μικρά διλήμματα, κρίσιμα διλήμματα, πολιτικά διλήμματα, ενδιαφέροντα διλήμματα, σοβαρά διλήμματα, κάλπικα διλήμματα, μεγάλα διλήμματα, ξεκάθαρα διλήμματα...
Μπροστά σε τέτοια διλήμματα δεν ξέρουμε τι να κάνουμε, δυσκολευόμαστε να αποφασίσουμε. Το δρόμο της Αρετής να ακολουθήσουμε ή της Κακίας; Διότι ο πρώτος δύσκολος και δύσβατος ενώ ο δεύτερος εύκολος και βατός. Να πάμε μπρος ή να γυρίσουμε πίσω; Διότι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα. Να πάμε ξεβράκωτοι στ’ αγγούρια ή ξυπόλητοι στ’ αγκάθια; Διότι έτσι κι αλλιώς χαμένοι θα γυρίσουμε. Χαμένοι μέσα στα διλήμματα ψάχνουμε τις αλήθειες παντού. Οι καταστάσεις είναι δε πολλάκις τόσο πιεστικές, που εκόντες άκοντες οδηγούμεθα σε βιαστικά συμπεράσματα και ενέργειες. Και καμιά φορά την πατάμε.
Σ’ ένα τέτοιο δίλημμα βρίσκονται, ίσως, πολλοί οπαδοί της Νέας Δημοκρατίας. Να ψηφίσουν Ντόρα ή Αντώνη; Σαμαρά ή Μπακογιάννη; Να πάνε δεξιά ή να στραφούν στο κέντρο; Να αποφασίουν για ρεαλισμός ή για εθνικισμό; Να ψηφίσουν για κλειστό ή για ανοικτό κόμμα;
Την απάντηση σ’ ένα τέτοιο δίλημμα, την έδωσε ο Λεωνίδας Ιασωνίδης, πόντιος στην καταγωγή πολιτικός ο οποίος διετέλεσε επί δεκαετίες βουλευτής και υπουργός επί κυβερνήσεων Βενιζέλου, με μία ρήση του, σε μια ομιλία με θέμα: «τα διλήμματα των εκλογών».
- Είπε στο ακροατήριο ο Λ.Ι.: «Αρ’ ατώρα έρθαμεν σε δίλημμα».
- Οι πόντιοι από κάτω έμεινα σωπηλοί ώσπου ένας έσπασε τη σιωπή και έθεσε το ερώτημα: «Ντο εν το δίλημμα;».
- Και ο Λ.Ι. του απάντησε: «Ακούστε να λέγω σας ντο εν το δίλημμα. Πέρωμεν έναν σκοινίν. Περάζουμ’ α ας σο στόμαν και βγάλουμ’ ατό ας σον κώλον. Σ’ εμπρός το μέρος δένουμεν ένα σκατόν! Σ’ οπίς πα το μέρος δένουμεν έναν αγγούρ’. Σύρτς να εβγάλτς το σκατόν ας ‘σο στόμας, εμπέν’ το αγγούρ’ σον κώλος. Συρτς να εβγάλτς το αγγούρ’ ας σον κώλος, εμπέν’ το σκατό ‘σο στόμας. Αρ’ ατό εν το δίλημμα!»