Σάββατο 30 Ιανουαρίου 2010

Ο ΟΚΑΝΑ ενοχλεί (;)

Ανεπαρκή κονδύλια προς ΟΚΑΝΑ καθώς υπάρχει σοβαρό πρόβλημα υποχρηματοδότησής του. Τα εγκεκριμένα στο φετινό προυπολογισμό κονδύλιά του (27 εκ. € φέτος σε σχέση με τα 32 εκ. που είχαν εγγραφεί πέρσι) δεν επιτρέπουν το σχεδιασμό για ανάπτυξη νέων θεραπευτικών μονάδων, ούτε καν επαρκούν για τις λειτουργικές δαπάνες των ήδη υπαρχόντων.
Σκεφτείτε πως φέτος η λίστα των χρηστών που θέλουν να ενταχθούν στο πρόγραμμα χορήγησης υποκαταστάτων, που θέλουν να σωθούν με δυο λόγια, έφτασε τα 5.100 άτομα και ο σχετικός χρόνος αναμονής σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη είναι τα 4-5 χρόνια!

Αναρωτιέμαι φωναχτά, είμαστε καλά; Τόχουμε το μυαλό μέσα ή πάνω στο κεφάλι μας; Και τι θα γίνουν αυτά τα άρρωστα παιδιά; Να πεθάνουν, να λιγοστέψουμε μπας και ...μειωθεί το δομόσιο χρέος της χώρας. Έλεος. Έτσι θα αρχίσει το συμμάζεμα των δαπανών του δημόσιου τομέα; Από τον ευαίσθητο αυτό χώρο;

Και μετά διερωτάται η @φίλτατη ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ (κλικ!) και εξανίσταται -δικαίως- γιατί κάτοικοι το κέντρου του Πειραιά ζητούν την απομάκρυνση της μονάδας του ΟΚΑΝΑ που βρίσκεται στη συμβολή των οδών Νοταρά και 2ας Μεραρχίας και ζητούν, σύσσωμοι οι φορείς της πόλης, τη μεταφορά του σε ...απομακρυσμένες περιοχές... Όταν το κράτος πετσοκόβει, γιατί όχι οι πολίτες του να μη θέλουν τον εξοβελισμό του; Ή μήπως τον εξοβελισμό της πρόληψης επιδιώκουν; Αφού οι θεραπευτικές κοινότητες μειώνουν την προληπτική τους δραστηριότητα, καθώς χρόνο με το χρόνο οι κυβερνήσεις σφίγγουν τον οικονομικό βρόχο της λιτότητας!

Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2010

Πόσο αδιάβλητος είναι ο θεσμός των Πανελλαδικών;

Μπαίνουμε στην τελική ευθεία των Πανελληνίων Εξετάσεων, αφού από Δευτέρα οι Υποψήφιοι καταθέτουν την Αίτηση-Δήλωση για τη συμμετοχή τους σ’ αυτές. Με την ευκαρία αυτή, ήθελα να θίξω ένα θέμα. Αυτό της αδιαβλητότητας του θεσμού των Πανελληνίων.

Το σύστημα εισαγωγής σε ΑΕΙ και ΤΕΙ της χώρας μας μέσω του θεσμού των Πανελλαδικών Εξετάσεων είναι διαβλητό από ...μέσα και τα τελευταία χρόνια αρχίζεται να γίνεται και διαβλητό και απ’ ...έξω. Και εξηγούμαι.
Στην ελληνική κοινωνία υπάρχει ακόμα και σήμερα η παραδοχή ότι ο θεσμός αυτός είναι αδιάβλητος και καθ' όλα αξιοσέβαστος σε αντίθεση με πολλούς άλλους. Αυτή εντύπωση υπήρχε για πολλά χρόνια. Σταδιακά η αξιοπιστία του και η αδιαβλητότητά του έχει πληγεί ανεπανόρθωτα. Τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα 33 γραπτά Αγγλικών στη Θεσσαλονίκη στα οποία φέρεται παραποιημένος ο βαθμός. Αλλά νάταν μόνο αυτό; Αυτός ο θεσμός δέχεται «βολές» και από μέσα. Υπάρχουν αρκετές κατηγορίες υποψηφίων οι οποίοι εξασφαλίζουν μία θέση στα ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας πλαγίως, από παράθυρα του νόμου τα οποία έχουν ανοίξει τόσο που έγιναν ολάκερες πόρτες. Αναφέρω κάποιες από αυτές τις κατηγορίες....

Κυριακή 24 Ιανουαρίου 2010

Έκτακτος είδησις: αποτελέσματα Super League


Εγχειρίδιον με ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ: Για να ανοίξετε το κουμπί του ραδιοφώνου, περιμένετε να φορτώσει και πατάτε play. Έτσι απλά!!

Σάββατο 23 Ιανουαρίου 2010

Παρέπλευρες ...απώλειες του σεισμού

Η φωτογραφία είναι από την εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ του Σαββάτου 23 Ιανουαρίου και είναι εκπληκτική, η δε λεζάντα που τη συνοδεύει, συγκλονιστική!




"Ορφανά του σεισμού στην Αϊτή περιμένουν στο αεροδρόμιο του Πορτ-ο-Πρενς στην Αϊτή, προτού μεταφερθούν στη Γαλλία για υιοθεσία".
Ότι κακό και να γίνει στον κόσμο τούτο, αυτά που την πληρώνουν πάντοτε είναι τα παιδιά. Φυσικά και οι φτωχοί, οι κατατρεγμένοι από θεούς και ανθρώπους αυτοί που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Αλλά κυρίως τα παιδιά. Είτε πόλεμοι, είτε αρρώστιες, είτε φυσικές καταστροφές, είτε ανέχεια, είτε φτώχια, τα παιδιά είναι σε πρώτο πλάνο. Φρικιαστικές εικόνες με παιδιά σκοτωμένα, σακατεμένα, άρρωστα, καταπιεσμένα σωματικά και σεξουαλικά, ψυχικά άρρωστα, ορφανά, εγκαταλελειμένα ή προς πώληση. Τούτα εδώ τα ορφανά ας είναι τα τυχερά, αφού θα καταλήξουν στη Γαλλία για υιοθεσία. Τουλάχιστον έτσι ας ελπίσουμε γιατί ο βρώμικος μας κόσμος είναι τόοοσο βρώμικος που φοβάμαι μην καταλήξουν στα αδυσώπητα χέρια χειρούργων-χασάπηδων-εμπόρων που σκοπό έχουν την εμπορία ανθρώπινων οργάνων. Γιατί έχει προκαλέσει ιδιαίτερη ανησυχία και η μυστηριώδης εξαφάνιση παιδιών από νοσοκομεία της χώρας, γεγονός που ενισχύει τους φόβους για την πιθανότητα παράνομων υιοθεσιών.

Κυριακή 17 Ιανουαρίου 2010

Τραγούδια της Πλάκας και όχι της ...πλάκας

Δεκαετία του ’60 ένα επαναστατικό μουσικό κίνημα ξεκινά κάπου εκεί στην Πλάκα σε κάτι μυστήριους και απελπιστικά μικρούς και στενούς χώρους. Το Νέο Κύμα πρωτοακούγεται στις μπουάτ. Το Νέο Κύμα δημιούργησε τη μπουάτ ή η μπουάτ το Νέο Κύμα; Τις οίδε; Εκεί που οι τραγουδιστές τραγουδάνε και τους ακούς. Εκεί που οι τραγουδιστές τραγουδάνε και τους ακούνε. Εκεί που το κουβεντολόι σταματά με το που μπαίνουν οι μουσικοί. Εκεί που στις παύσεις της κιθάρας, στο ξεκίνημα της μουσικής σταματάνε ταυτόχρονα και οι ανάσες των ακροατών-θεατών. Γιατί εκεί προηγείται η μουσική, το τραγούδι, ο τραγουδιστής και έπεται η συνομιλία, το ποτό, το τσιγάρο. Το στριμωξίδι, το ...πάστωμα για να ακριβολογώ, κανέναν δεν ενοχλεί. Εξάλλου μπουάτ στα γαλλικά σημαίνει το κουτί. Ούτε και ο καπνός των τσιγάρων. Μυστήριο πράμα. Ίσως γιατί εκεί πήγαινες για να ΑΚΟΥΣΕΙΣ, για να απολαύσεις μουσική, για να ευφρανθούν τα ώτα σου και για να πάλλεται η καρδιά σου.

Τη μπουάτ τη γνώρισα από το ’75 και πέρα, όταν -ελέω ...ατατούρκων αλλά και σπουδών- βρέθηκα στην Αθήνα. Τακτικός θαμών, όσο το επέτρεπε η ...τρύπια τσέπη μου. Τη βγάζαμε φτηνιάρικα, αφού σέρβιραν ποτά σε πολύ χαμηλή τιμή, με χαμηλό φωτισμό, χαμηλά καθίσματα, χαμηλόφωνο ήχο. Η μπουάτ υπήρξε φυτώριο νέων καλλιτεχνών, και χώρος προβληματισμού και διαμόρφωσης δημοκρατικών συνειδήσεων, χώρος ανθρώπινος και αυθεντικός.
Μαθαίνω ότι σήμερα κάποιοι άνθρωποι με ευαισθησίες προσπαθούν να τις αναβιώσουν. Με τους παλιούς καλούς καλλιτέχνες ή και με νέους ελπιδοφόρους. Γιατί ένα από τα στοιχεία που διέκρινε το Νέου Κύμα σαν ...κίνημα, ήταν και η ποιότητα των καλλιτεχνών. Μια ποιότητα μοναδική. Σεμνοί, λιγομίλητοι, ολίγον απόκοσμοι –μακριά από την κοσμικότητα. Νέοι, ωραίοι και αγνοί. Καλλιτέχνες που έμειναν πιστοί στο είδος, ή απλά αποσύρθηκαν παραμένοντας αναλλοίωτοι, άφθαρτοι στο χώρο και στο χρόνο. Υποκλίνομαι κι εγώ μπροστά τους ταπεινά.
Ερχόμαστε στο σήμερα. Γίνεται μια προσπάθεια –και αναφέρομαι κυρίως για εδώ, τη Λάρισα, καθόσον δε γνωρίζω τι γίνεται στην Αθήνα και Θεσσαλονίκη- σε κάποια μικρά μαγαζάκια-ταβέρνες, με 2-3 μουσικούς, νέα παιδιά ως επί το πλείστον, χωρίς ηχητικό εξοπλισμό, χαμηλόφωνα και λιτά. Αλλά... Ο κόσμος δεν πάει για να ακούσει∙ πάει για να φάει, να συζητήσει μεγαλοφώνως και παρεπιπτόντως να ακούσει. Τραγουδούν οι μουσικοί, συνομιλούν τρώγωντας και φωνάζοντας οι «ακροατές», πασχίζουν οι μουσικοί να ακουστούν περισσότερο, ανεβαίνει η ένταση... Ελάχιστοι ακούνε, ελαχιστότατοι χειροκροτούν ενθαρρύνοντας και ανταμείβοντας τους μουσικούς. Αν ίσχυε και το «....κι αν μας αντέξει η σκηνή θα φανεί στο χεοροκρότητα...» τότε θα συμπέραινε κανείς, λανθασμένα, πως οι μουσικοί και η μουσική δεν αξίζουν. Και όμως, υπάρχουν και ακούγονται εκπληκτικές φωνές.
Δε θα γράψω για τα άλλα είδη «μουσικής» και τους άλλους χώρους «διασκέδασης». Γιατί εκεί ΔΕΝ ΑΚΟΥΣ, εκεί κουφαίνεσαι, εκεί υφίστασαι ηχορύπανση, εκεί ΒΛΕΠΕΙΣ ....φωνητικές κορμάρες. Εκεί εκτίθενται μπούτια και ποδάρες, κώλοι και βρακιά, βυζιά και μπούστοι ...με το συμπάθιο.Εκεί το «θέαμα» υπερέχει, η «μουσική» έπεταιΕΥΤΥΧΩΣ γιατί μόνο περί μουσικής δεν πρόκειται. Μουσική ρύπανση, μουσικά σκύβαλα ή μουσικά λύματα (καίτοι αδόκιμοι οι όροι).
Αυτές οι νοσταλγικές εποχές των μπουάτ και του Νέου Κύματος έφυγαν ανεπιστρεπτί. Τώρα, αυτά που ακούγονται είναι τραγούδια της πλάκας και όχι τα τραγούδια της Πλάκας και των μπουάτ. Δε νωρίζω αν κάνω λάθος, ή απλά αν νοσταλγώ. Όμως νιώθω πως λείπει από το σημερινό τραγούδι η τρυφερότητα, ο ρομαντισμός, η ζεστασιά, η ανθρωπιά, η αυθεντικότητα, η συντροφικότητα. Είθε να κάνω λάθος, είθε η ρήση "κύκλος είναι η ζωή" να επαληθευτεί και να ξάναγίνει μια τέτοια ...επανάσταση. Καλή σας νύχτα!

ΥΓ. Αυτές οι θύμησες μου ήρθαν όταν το Σάββατο που μας πέρασε είδα την εκπομπή " Στην Υγειά μας ρε παιδιά" με το αφιέρωμα στο Νέο Κύμα -την οποία ξανάδα σήμερα το μεσημέρι, αφού φρόντισα να την "γράψω"- και ξανάκουσα τις εκπληκτικές φωνές της Αστεριάδη, της Χωματά, του Βιολάρη


Επισκεφθείτε την ιστοσελίδα neo-kyma

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2010

Μαγικοί αριθμοί και ο «π»

Ανέκαθεν οι αριθμοί περιείχαν μια μαγεία, ασκούσαν μια γοητεία. Ο μαγικός-ιερός αριθμός εφτά (7) είναι «αμήτωρ» μιας και δεν είναι γινόμενο παραγόντων, το 7 είναι το σύμβολο τελειότητας, 7 είναι οι φάσεις της σελήνης, 7 ο αριθμός των ισχνών και παχιών αγελάδων των αιγυπτίων, 7 τα άστρα της μεγάλης αλλά και μικρής άρκτου, 7 οι ημερήσιες προσευχές των Μουσουλμάνων, 7φωτη η ιερή λυχνία των εβραίων, 7 ιερείς με 7 σάλπιγγες γύρω από την Ιεριχώ, 7 οι ημέρες της Δημιουργίας, 7 τα θαύματα του Χριστού, 7 τα θανάσιμα αμαρτήματα, 7 τα ιερά Μυστήρια, 7 τα θαύματα του κόσμου, 7 οι σοφοί της αρχαιότητας, 7 τα χρώματα της ίριδας, 7 οι μουσικοί φθόγγοι, 7 οι μέρες της εβδομάδας, 7 οι νάνοι στη Χιονάτη... Περισσότερα>>>>>

Ένας άλλος αριθμός, ο δωδεκα (12) περιέχει επίσης μια μαγεία, αφού: 12 οι ώρες ημέρας και νύχτας, 12 οι μήνες του έτους, 12 οι αστερισμοί της ζωδιακής ζώνης, 12 οι φυλές του Ισραήλ, 12 και οι κριτές, 12 οι μικροί προφήτες, 12 οι Ολύμπιοι Θεοί, 12 οι άθλοι του Ηρακλή, με 12 καράβια επιχείρησε την επιστροφή του ο Οδυσσέας, 12 οι μαθητές του Χριστού, 12 τα άρθρα του Συμβόλου της Πίστεως, 12ήμερο η περίοδος από Χριστούγεννα έως και παραμονή Θεοφανίων, ....
Περισσότερα>>>>>>>

Για τους μυημένους υπάρχει και η σειρά αριθμών Fibonacci (ίσως θυμηθείτε όσοι διαβάσατε τον "Κώδικα Ντα Βίντσι".
Περισσότερα>>>>>
Αλλά, χαρακτηριστικό παράδειγμα-ανέκδοτο είναι και το ερώτημα: 1+1=; Στο οποίο: ένας μαθηματικός θα απαντήσει, με απόλυτο τρόπο, «φυσικά 2», ο στατιστικολόγος θα προσδιορίσει και στατιστικό αφάλμα και θα απαντήσει «2±0,1», ο δε λογιστής θα απαντήσει, αφού πλησιάσει στο αφτί του αφεντικού του «πόσο θέλετε να κάνει;»
Υπάρχει όμως ένας «αριθμός» του οποίου η αναζήτηση πέρα από το γόητρο, τη διασκέδαση και την καθαρή περιέργεια, εμπεριέχει και τον ανταγωνισμό. Αναφέρομαι στον αριθμό «π».
Πώς ορίζεται
Η μαθηματική σταθερά «π» είναι ένας πραγματικός αριθμός που μπορεί να οριστεί ως ο λόγος του μήκους της περιφέρειας ενός κύκλου προς τη διάμετρό του, στην Ευκλείδεια γεωμετρία.
Ο ...όγκος των ψηφίων του
Η ακριβής τιμή του «π» περιλαμβάνει άπειρα δεκαδικά ψηφία (που επιπλέον δεν επαναλαμβάνονται ποτέ με την ίδια σειρά). Έχουν καταβληθεί μεγάλες προσπάθειες για τον υπολογισμό όλο και περισσότερων ψηφίων του «π» και τη διερεύνηση των ιδιοτήτων του αριθμού αυτού. Παρόλο που έχουν χρησιμοποιηθεί υπερυπολογιστές σε υπολογισμούς που έχουν προσδιορίσει πάνω από 1 τρισεκατομμύριο ψηφία του «π», δεν βρέθηκε ποτέ κάποια αναγνωρίσιμη διάταξη στα ψηφία του.
Οι... ψηφιοκυνηγοί του «π» αυξάνονται συνεχώς, ενώ κάποιοι προσπαθούν να απομνημονεύσουν όσα περισσότερα ψηφία του μπo¬ρούν. Το ρεκόρ Γκίνες είναι 67.890 ψηφία και το κατέχει κινέζος φοιτητής. Του πήρε 24 ώρες και 4 λεπτά για να θυμηθεί και τα 67.890 δεκαδικά ψηφία του «π» χωρίς λάθος.
Ενώ ένας επιστήμονας της πληροφορικής έσπασε το ρεκόρ υπολογισμού των ψηφίων του αριθμού "π", υπολογίζοντας σχεδόν 2,7 τρισεκατομμύρια ψηφία που ακολουθούν μετά το 3,14, ήτοι 123 δισεκατομμύρια περισσότερα ψηφία σε σχέση με το προηγούμενο ρεκόρ. Χρησιμοποίησε έναν απλό επιτραπέζιο υπολογιστή για να κάνει το νέο υπολογισμό, που του πήρε 131 μέρες συνολικά. Εκτιμάται ότι αν χρειάζεται περίπου ένα δευτερόλεπτο για να εκφωνηθεί ένας αριθμός, η πλήρης απαρίθμηση φωναχτά όλων των ψηφίων του «π» θα απαιτούσε πάνω από 49.000 χρόνια!!!
Τέλος, μια γνωστή φράση, στα ελληνικά, βοηθά να θυμόμαστε κι εμείς μερικά από αυτά, αφού τα γράμματα κάθε λέξης αντιστοιχούν κατά σειρά και σε ένα ψηφίο του «π»: «Αεί, ο Θεός ο Μέγας γεωμετρεί το κύκλου μήκος ίνα ορίση διαμέτρω παρήγαγεν αριθμόν απέραντον και ον, φευ, ου-δέποτε όλον θνητοί θα εύρωσι» Το πλήθος των γραμμάτων κάθε λέξης της φράσης αυτής αντιστοιχεί σε καθένα από τα διαδοχικά ψηφία του αριθμού π (3,1415926536897932384626 ).
Η ...σημαντικότητα του π
Το «π», απασχόλησε τον άνθρωπο από την εποχή των Βαβυλωνίων ως και σήμερα και σε αυτό οφείλεται ο μη τετραγωνισμός του κύκλου. Είναι δε τόοοοσο σημαντικός, ώστε να του αφιερωθεί «Παγκόσμια Ημέρα της Σταθεράς Π» η οποία γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 14 Μαρτίου, εξαιτίας κάποιων αριθμητικών συμπτώσεων που συμβαίνουν την ημέρα αυτή. Στην Αμερική, η 14/3 γράφεται ως 3-14, δηλαδή η τιμή της σταθεράς (π=3,14). Η Ημέρα γιορτάζεται με πάρτι σε πολλές μαθηματικές σχολές του κόσμου, ακριβώς στη 1:59 μετά το μεσημέρι, καθώς το 1,5,9 είναι οι τρεις αριθμοί που ακολουθούν τη σταθερά 3,14 η οποία στην επταψήφια εκδοχή της είναι π=3,14159.

Φαντάζομαι να σας έπεισα για τη μοναδικότητα και τη μαγεία που ασκεί ο αριθμός «π», αλλά και να σας βάλω στον πειρασμό, να ασχοληθείτε με αυτόν. Ένα καταπληκτικό ....τραγουδάκι, απαριθμεί ένα σημαντικό αριθμό των ψηφίων του. Αξίζει να το απολαύσετε με ένα κλικ στην παρακάτω φωτογραφία. Καλή ακρόαση.


Ένα παιχνίδι με «Μαγικούς Αριθμούς» μπορείτε να βρείτε και να ...παιξετε με ένα κλικ στη δ/νση e-math.eduportal.gr


Πηγές

http://www.phys.uoa.gr/~nektar/science/history/pi_constant.htm

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2010

Ευχές και από τον ...Alzheimer

Την καλύτερη ευχή τη δέχτηκα στο κινητό μου από ένα παλιό μου φίλο, ο οποίος υπογράφει: Πρόεδρος του Συλλόγου πασχόντων από Alzheimer.
Μου έγραψε λοιπόν...

"Δε γνωρίζω αν φέτος στολίσατε το ...αρνί. Ούτε έμαθα αν σουβλίσατε το ...δέντρο. Ένα πράγμα όμως σας εύχομαι θερμώς, να πέσει το φλουρί στο δικό σας ...κόκκινο αυγό. Καλός και ευτυχισμένος ο καινούργιος ...Πάσχας!"

Πάει ο παλιός ο χρόνος

Άντε, το 2009 με την παλιοπαρέα του, μας γύρισαν οριστικά τον κώλο * ...σόρρυ, την πλάτη ήθελα να πω!
* σε συνέχεια της προηγούμενης ...κωλο-ανάρτησής μου



Άς υποδεχτούμε το 2010 -με φόντο το απερχόμενο- με ...αισιοδοξία, χωρίς καμία διάθεση ...μπλακ χιούμορ!!



Ποντιακά ...Χρόνια Πολλά, Καλή χρονία και σ όλα τα σπίτ(ι)α υείαν κι ευλοίαν. Κυπριακά ...Γρόνια πολλά να ζήσετε νά 'στε ευτυχισμένοι τζαι στο κορμίν τζαι στην ψυσιήν να 'σαστιν πλουμισμένοι.

Αντί άλλων καλάντων, σκέφτηκα να ανεβάσω ένα τραγούδι από την Κύπρο, θλιμμένο μεν νοσταλγικό δε, αφιερωμένο στη γενέθλια πόλη, την Κερύνεια, με τίτλο "Αχ, Τζιερύνεια μάνα μου!".








ΥΓ. Μα τί έχω πάθει τελευταία; Ξεκίνησα μια ανάρτηση του ...κώλου, συνέχισα με ευχές Πρωτοχρονιάς και βρέθηκα να κλείνω δακρυσμένος με ένα τραγούδι της Τζιερύνειας. Γιατρέ μου χρόνε, τα χάπια μου!!!

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...

Τούτη η δίψα δε σβήνει τούτη η μάχη δε παύει...